Flaczki wołowe z warzywami, po polsku. Bardzo delikatne.

Bardzo delikatne flaczki wołowe. Kulinarne rarytasy.

Zrobione dokładnie jak każe przepis, zachwycają jedzących delikatnym smakiem.

Składniki:

4 + 2 l czystego wywaru z warzyw korzennych, bez soli i żadnych przypraw

1,5 – 1,7 kg oczyszczonych białych flaków wołowych

0,5 0 – 0,7 kg wołowego mięsa na rosół

2 marchwie

2 pietruszki

1 mały seler

2 średnie pory

1 spora łyżka masła + łyżka wazowa wywaru z warzyw

Zasmażka:

1 średnia cebula

1 czubata łyżka mąki pszennej

1 łyżka masła

wywar z warzyw w ilości potrzebnej do wykonania jasnej zasmażki

Przyprawy:

2 łyżeczki czarnego pieprzu prosto z młynka

po pół łyżeczki: czerwonej mielona papryki, mielonego imbiru, mielonego ziela angielskiego, świeżo startej gałki muszkatołowej,

2 – łyżki majeranku

sól w ilości w/g własnego uznania

Do posypania:

świeżo starty parmezan – po sporej łyżce na podawaną porcję


Wykonanie:

Na bazie warzyw korzennych, bez soli i żadnych przypraw (!) ugotować 6 l wywaru.

Do poprawnego wykonania potrawy trzeba 6 a czasem nawet 7 litrów.

Dokładnie oczyszczone flaczki, dwukrotnie parzyć po kilka minut, za każdym razem w świeżo zagotowanym wrzątku.

Sparzone flaczki odcedzić, zalać wrzącym wywarem z warzyw
(ok. 4 l) i na małym ogniu gotować do miękkości,
co może potrwać 4 – 5 godzin.

    W pozostałym rosole warzywnym, również bez soli i żadnych przypraw,

                        powoli ugotować do miękkości kawałek wołowiny.

Po ugotowaniu oba garnki wynieść na noc w chłodne miejsce.

Następnego dnia, wyjąć i odcedzić flaczki i mięso.

Przed przystąpieniem do krojenia, dobrze jest dobrze naostrzyć nóż.

 - pokroić w drobne słupki, jak na zdjęciu.

Słupki powinny być na tyle drobno pokrojone,
aby bez trudu zmieściły się na łyżce do jedzenia.

Garnek z wywarem z warzyw i wołowiny postawić na ogniu i gdy się zagotuje, wrzucić pokrojone mięsa. Gotować na wolnym ogniu, nadal bez soli i żadnych przypraw.

Potrawa zaczyna nabierać "rumieńców".

Tak samo jw. pokroić 2 marchewki, 2 pietruszki, seler, pora i poddusić na maśle z dodatkiem łyżki wazowej wywaru z warzyw.

Pora, bo miękki, oczywiście dodaje się na samym końcu.

Gdy warzywa nieco zmiękną, dodać do powoli gotujących się flaczków.

Teraz już jest bardzo blisko końcowego sukcesu.

Cebulę obrać i pokroić w drobną kostkę. Zeszklić na łyżce masła i gdy to się stanie, dodać łyżkę mąki pszennej.

Cebula nie powinna się zrumienić.

 Uzupełniając czystym zimnym rosołem, zrobić jasną zasmażkę, którą na koniec wlać do powoli gotującej się potrawy.

Bez zasmażki w sumie można się obejść, ale wtedy potrawa będzie wodnista.

Dobrze wymieszać i nadal gotować 10 minut na maleńkim ogniu. Wtedy w miseczce, NADAL BEZ SOLI wymieszać wszystkie przyprawy. Dodać kilka łyżek gotującej się zupy i przed dodaniem do garnka, dobrze wymieszać. Od tego momentu, nadal gotować dobry kwadrans, aby smaki zdołały się dobrze rozwinąć.

Jest bardzo ważne aby majeranek nie był zwietrzały.

Dopiero wtedy zacząć stopniowo dodawać soli, co parę minut sprawdzając efekt.

W ten sposób ugotowane flaczki w pierwszej linii wydają smak przypraw. Sól pozostaje wyraźnie na drugim planie.

Kto lubi, może na koniec wlać do garnka szklankę białego pełnego wytrawnego wina. Ważne jest, aby nie było kwaśne.

Kto nie lubi tak gęstego dania, zawsze może je rozrzedzić pozostałym rosołem.

Dodanie (już na talerzu) tartego parmezanu, nadaje potrawie zupełnie innego charakteru.

Jutro kaczka pieczona, nadziewana pigwą spod nalewki.

Tadeusz Gwiaździński