Bardzo ważne! Ciasto powinno być dość rzadkie i należy nalewać go nie za dużo na niezbyt gorącą patelnię. Wtedy zanim się zetnie, można je równomiernie rozprowadzić po całej powierzchni. Jeżeli w momencie nalewania ciasta, patelnia będzie bardzo gorąca, wówczas trzeba wlewać więcej ciasta aby osiągnąć ten sam efekt. Wtedy z cienkich naleśników będą nici.
Przygotować 6 żółtek o temperaturze pokojowej.
Dodać 2 łyżki oleju prasowanego z pestek moreli (lub migdałowego) i 2 łyżki oleju o aromacie wanilii (Nie mylić z olejkiem waniliowym do ciasta!).
Kto nie ma, powinien dodać 4 łyżki zbrązowionego masła, i 1 – 2 krople zapachowego olejku waniliowego. Roztrzepać miotełką na rzadką emulsję.
Białka roztrzepać miotełką. NIE UBIJAĆ NA PIANĘ, bo wówczas otrzyma się puszyste naleśniki. Roztrzepać należy tyko w celu rozbicia struktury białek. Odstawić na kilkanaście minut, aby przy okazji powstała lekka piana opadła.
Dodać 5 – 6 łyżek mąki. Włoska Farina 00 jest do tego celu idealna!
Rozprowadzić ½ l mleka i odstawić na pół godziny aby gluten z mąki miał czas się uwolnić i połączyć z ciastem. Jeżeli w czasie smażenia ciasto zacznie się podnosić na patelni i tworzyć wybrzuszenia, to będzie oznaczać, że mąka w cieście jeszcze nadal pracuje! Ciasto ma być wyraźnie rzadkie. W razie czego dodać nieco mleka więcej.
Smażyć na średnim ogniu z obu stron.
Po usmażeniu składać na płaskim talerzu odwróconym do góry dnem.
Każdy jeden, zaraz po zdjęciu z patelni, niezwłocznie przykrywać drugim talerzem. W ten sposób ciasto wysuszone w czasie smażenia, stanie się miękkie i elastyczne!
Jutro nieco o kuchni międzykontynentalnej.
Tadeusz Gwiaździński
A jak nie mamy 00 to 405 - polską? Dobrze, żę podajesz zamienniki, ale z dostępem do włoskiej mąki w Polsce akurat kiepsko...
OdpowiedzUsuńDLA MNIE IDEALNY PRZEPIS.FARINE MAM TYLKO TEN SKLADNIK
OdpowiedzUsuńDodać 2 łyżki oleju prasowanego z pestek moreli (lub migdałowego) i 2 łyżki oleju o aromacie wanilii- MNIE NURTUJE.
NIC ZROBIMY Z MASŁEM.PRZEPIS BOSKI I JAKBYS TAK KIEDYS KLUCHY NA PARZE DO KOMPL.ZAPODAŁ ::)) BYLOBY SUPER.POZDRAWIAM
Ciekawe wskazówki. Ja niestety nie mam talentu do naleśników i zawsze mi coś nie wychodzi :-( Ale dzięki temu Ma Piękniejsza Połówka może się kulinarnie wykazać, bo jej naleśniki są pyszne :-)
OdpowiedzUsuńzawsze smażyłam naleśniki o konsystencji gumy, teraz spróbuję poprawić ich jakość-dzięki za wskazówki
OdpowiedzUsuńZnam kucharzy stosujących krupczatkę do naleśników. Poszedłem za ich radą i też wyszły cieniutkie. Okazuje się, że dwoma (trzema!) najważniejszymi czynnikami są:
OdpowiedzUsuń- konsystencja ciasta
- temperatura patelni podczas nalewania
- no i to 1/2 godzinne odpoczywanie ciasta po wymieszaniu
Ciekawy sposób na naleśniki i ciekawa patelnia do tego użyta. Zaciekawiło mnie to "ustrojstwo".
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Bowiem patelnia do naleśników powinna mieć bardzo niskie brzegi, a to dlatego aby po usmażeniu takich cienkich (o których wyżej mowa)
OdpowiedzUsuńdało się je łatwo z niej zsunąć.
To niewyobrażalnie ułatwia pracę w kuchni!
Tematowi innej skutecznej metody smażenia cienkich naleśników, (jeszcze w październiku) będzie poświęcony nowy materiał.
OdpowiedzUsuńNiezbędna do tego jest patelnia o niskich brzegach!
Nabrałam ochoty na naleśniki...
OdpowiedzUsuńWitaj "Łasuchu"!
OdpowiedzUsuńJa też nabrałem ochoty. Zwłaszcza, że z Wachau przywiozłem marmoladę morelową, którą Niebo stworzyło do tego celu :-)
proszę o przepis na pączki :)
OdpowiedzUsuńPączki nie były przewidziane w programie na ten karnawał. Choć nie obiecuję, zobaczę co się da zrobić :-)
OdpowiedzUsuńTo wypoczywanie ciasta mnie zaintrygowało, bo robią się właśnie takie wybrzuszenia i ciasto pęka. No i temperatura patelni... dzięki :)
OdpowiedzUsuńJaskółko :-)
OdpowiedzUsuńTo "odpoczywanie" ciasta, jest konieczne, bowiem gluten z mąki musi mieć czas na połączenie się z resztą składników. Fachowcy mówią, że ciasto w tym czasie "pracuje" :-)
Kawiarenko :-)
OdpowiedzUsuńnaleśniki wyszły jak malowane!
wszystkie zmysły nasycone!
dziękuję dziękuję
zależało mi na tym przepisie; otwieram mały bufecik (z zapleczem na prawdziwe jajka, owoce itd,) bistro pod miastem, akurat na przystanku.
wszystko dobrze mi szło (remonty, kolory, doświadczenie w osobistych odkryciach kulinarnych) oprócz naleśników!
nie spotkałam się z taką receptą;
nie spotkałam się z z takim podejściem, no , jak w elementarzu;
szłam krok po kroku, ściśle trzymając się zasad - sekretów
dzielę się tym miłym doświadczeniem, ponieważ sprawiło mi radość (powodzenie z eksperymentu), satysfakcję i myśl takową: fajno, że są ludzie, którzy nie wiadomo (ha!) z jakich powodów , uczą, daja swój czas dla początkujących (np w nalesnikach); fajno, po drugie: że są ludzie poszukujący, którzy zawsze mogą znaleźć kawiarenkę, taką , jak ta.
Ps. będę korzystać ze wsparcia "po fachu"
L
Miła "L"
UsuńMnie jest równie miło, że moje pisanie na coś się mogło przydać.
Pozdrawiam i zapraszam do stałej lektury :-)
PS. Na imię mi Tadeusz
Jesli np. chcesz oczarować śniadaniowych gości Twojego bufeciku, zapoznaj się z inną metodą podawania jajecznicy:
Usuńhttp://barwysmaku.blogspot.com/2010/07/sniadania-z-klasa-jajecznica-ala-obauer.html
Nie musisz tego kopiować. Wystarczy pomysł na coś codziennego, a jednak innego!
Albo napisz do mnie na:
tag69@interia.pl